Page 7 - MU_8Aug62
P. 7
เรื่องจากปก
วราภรณ์ น่วมอ่อน
ผู้ได้รับรางวัล “แม่สู้ชีวิต”
ในงาน “มหิดล-วันแม่” ประจ�าปี ๒๕๖๒
รางวัลแม่สู้ชีวิต จัดขึ้นเพื่อตอบแทน ซึ่งเป็นอาชีพที่ลูกรัก แม้รายได้จะไม่มาก วันละ ๒๐ – ๓๐ ปี๊บ ขากลับก็ซื้อไข่เป็ด
พระคุณของแม่ที่ได้อุทิศชีวิตต่อสู้เพื่อลูก นักแต่มีสวัสดิการมาช่วยเหลือค่าใช้จ่าย ไล่ทุ่งกลับมาขายที่บ้าน และหารายได้เสริม
ลูกของแม่สู้ชีวิตไม่จ�าเป็นต้องประสบ ค่ารักษาพยาบาลของแม่ได้ ส่วนลูกสาว จากการท�าขนมขายตามเทศกาลต่างๆ
ความส�าเร็จในชีวิตด้วยการมีต�าแหน่ง ก�าลังรอการสอบบรรจุเป็นครู แม่ขยันอดทน สู้อย่างนี้ ก็เพราะแม่อยากให้
หน้าที่การงานหรือมีการศึกษาสูง ลูกอาจ ลูกได้เรียนหนังสือสูงๆ จะได้ไม่ต้องมา
เป็นเด็กพิการ แต่แสดงให้เห็นว่า ด้วย ภาคอีสาน เหนื่อยเหมือนแม่
ความรัก ด้วยจิตใจ และสองมือของแม่ แม่ส�าลี ครั้นเมื่อเศรษฐกิจการค้าไม่ราบรื่น
ได้โอบอุ้มให้ลูกสู้ชีวิตอยู่ได้ สารนอก อายุ รายได้ไม่พอรายจ่าย แม่ติ๊ดจ�าใจตัด
รางวัลมี ๒ ประเภท คือ แม่สู้ชีวิต ๘๑ ปี จังหวัด สร้อยทองที่สะสมไว้แบ่งขายทีละข้อ
ประเภทแม่ของลูกพิการ และ แม่สู้ชีวิต นครราชสีมา จนหมด เมื่อไม่พอก็ต้องกู้เงินจาก
ประเภทแม่ของลูกปกติ ในปีนี้มีผู้เสนอ แม่เ ป็ น นายทุน ช่วงนี้เป็นช่วงที่ล�าบากของทุกคน
ชื่อจ�านวน ๓๘ รายจากทั่วประเทศ ทั้งพ่อและแม่ ดอกเบี้ยก็ทบต้นทบดอก เจ้าหนี้ก็ทวงเช้า
มีผู้ได้รับคัดเลือกให้เข้ารับรางวัลจ�านวน ของลูกทั้ง ๘ ทวงเย็น สุดท้ายแม่ตัดสินใจขายบ้าน
๘ ราย ดังนี้ คน เนื่องจาก ริมคลองอันเป็นที่รัก มาใช้หนี้ เหลือบาง
สามีเสียชีวิต ส่วนมาซื้อบ้านหลังเล็กๆ เหลือเงินเล็กน้อย
รางวัลแม่สู้ชีวิตประเภทแม่ของ ไปตั้งแต่ลูกๆ ยังเล็ก แม่ต้องท�านา เลี้ยง พอประคับประคองชีวิตครอบครัว
ลูกปกติ ควายและปลูกผักขาย เมื่อลูกเริ่มโตพอ ในยามนั้น คอยวันเวลาให้ลูกๆ เรียนจบ
ภาคเหนือ ช่วยท�างานได้ ก็ต้องหยุดเรียนมาช่วย ลูกคนโตมีงานท�าก็ส่งเสียน้องๆ คนรองๆ
แม่อรุณศรี แม่ท�างาน เพื่อจะได้ส่งน้องๆ อีก ๕ คน มาตามล�าดับ จนเรียนจบท�างานได้ดี
ถาวร อายุ ๔๕ ได้เรียนหนังสือต่อ เมื่อลูกๆ เข้าเรียน กันทุกคน สมกับที่แม่รอคอย
ปี จังหวั ด มหาวิทยาลัยค่าใช้จ่ายเริ่มสูงขึ้น แม่ยิ่ง ปัจจุบันแม่ติ๊ดมีชีวิตที่สุขสบาย
เชียงใหม่ ต้องโหมงานหนักขึ้น อดทนท�ามาหากิน อยู่พร้อมหน้าลูกๆ หลานๆ สิ่งหนึ่งที่
หลังจาก เพื่ออนาคตที่ดีของลูก แม่สอนลูกเสมอว่า ลูกๆ ได้พร้อมใจกันท�า คือการซื้อบ้าน
แม่แยกทาง บ้านเราจน ต้องช่วยกันท�างาน ต้องอดทน หลังเก่า ริมคลองที่แม่ขายไป ให้กลับมา
กับสามี แม่ ขยันตั้งใจเรียน ทุกวันนี้ลูกของแม่ มีหน้า เป็นของขวัญแก่แม่ติ๊ด ให้แม่ได้มีความสุข
ต้องแบกรับ ที่การงานที่ดี ตั้งใจท�างาน ท�าให้แม่ภูมิใจ ได้ร�าลึกถึงอดีตในช่วงชีวิตที่แม่เคยต่อสู้
ภาระหนี้สิน ชีวิตเพื่อลูกๆ มาได้อย่างภาคภูมิใจ
ต่างๆ ที่สามีได้ก่อทิ้งไว้ แม่เองก็ป่วย ภาคกลาง
เป็นโรคเบาหวาน ต้องฉีดยาเป็นประจ�า แ ม่ ติ๊ ด ภาคใต้
ภาระต่างๆ ภายในบ้าน จึงตกอยู่กับแม่ อั ตโสภณ แม่ ย่ อง
เพียงคนเดียว ล�าพังรายได้จากการท�านา อายุ ๙๙ ปี บัญชาพัฒน
ท�าไร่ข้าวโพด ก็ไม่เพียงพอ ขยัน ประหยัด จังหวัดราชบุรี ศักดา อายุ ๗๗
อย่างไรก็ต้องกู้หนี้ยืมสิน โดยเฉพาะช่วง แม่เป็นคน ปี จั งหวั ด
ที่คุณยายป่วยต้องฟอกไต แม่ทั้งเหนื่อย ด�าเนินสะดวก พัทลุง
และเครียด แอบนอนร้ องไห้ทุกคืน มีลูก ๙ คน แม่ ต้ อง
แต่ต้องเข้มแข็งเพื่อลบล้างค�าดูถูกของ ชี วิตของ ฝ่ าฟั นต่อสู้
คนรอบข้าง แม่ไม่ท้อ เพราะมีลูกเป็น แม่ล�าบาก กับอุปสรรค
ก�าลังใจ แม่สอนลูกให้เป็นคนดี ไม่สร้าง เมื่อยังเป็นเด็กอาศัยอยู่กับคุณยาย ต่างๆ เพื่อให้
ความเดือดร้อนให้ใคร แม่อรุณศรีได้ ตาบอด ต้องรับจ้างท�างานในสวน ครอบครัวมีเงินไว้ซื้ออาหารและเป็นค่า
เข้ามาเป็นอาสาสมัครสาธารณสุขประจ�า จึงไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือเหมือน เล่าเรียนของลูกทั้ง ๖ คน แม่ท�างานหนัก
หมู่บ้าน ช่วยให้ความรู้แนะน�าด้านสุขภาพ กับเด็กคนอื่น หามรุ่งหามค�่ามาตลอด ตื่นแต่เช้ามา
อนามัยให้แก่ชุมชน แม่ติ๊ดได้ใช้ชีวิตคู่กับคุณพ่อพิชัย โกยทรายที่อยู่ในล�าคลองหลังบ้านเอา
ปัจจุบันลูกทั้ง ๒ คนเรียนจบดั่งที่ ก่อร่างสร้ างตัวจากการขายน�้าตาล มาขาย สามีเป็นช่างก่อสร้างก็ท�าแบบ
แม่ตั้งใจ โดยลูกชายคนโตสอบเข้ารับ มะพร้าวที่บรรจุใส่ปี๊บ แม่พายเรือไปส่ง ไว้ให้แม่ได้น�าทรายมาผสมปูน หล่อเป็น
ราชการเป็นต�ารวจตระเวนชายแดน ของตามตลาดนัด ยกปี๊บซึ่งหนักมาก ท่อซีเมนต์ขาย ที่ดิน ท�ากินก็ไม่มี ต้องเช่า
มหิดลสาร ๒๕๖๒ 7
