Page 21 - MU_12Dec61
P. 21

21
                  “จริงๆ คนเป็นครู คือ คนที่ท�าทุกวันเหมือนกัน ได้รางวัล  ต้นท�าตัวเป็นแบบอย่าง ใฝ่รู้ รู้จริง อธิบายทุกสิ่งที่สั่งสอน
               หรือไม่ได้รางวัลก็คงเหมือนกัน เพราะว่าเราคงต้องท�าต่อไป  ลูกศิษย์ และท�าให้ลูกศิษย์เห็นว่าครูท�าได้ เหตุผลของ
               ดิฉันเป็นคนโชคดีมีบุญเก่าเยอะ จึงได้สอนคนดี เพราะคนดี  การกระท�าคืออะไร ไม่ยากนะคะ เพราะนั่นคือหลัก
               เท่านั้นจึงจะคิดที่จะดูแลช่วยเหลือคนอื่น วิชาชีพพยาบาล   ในการสอนนักเรียนว่าศีลธรรมคืออะไร เมื่อเราอธิบายได้
               จึงเป็นวิชาชีพของคนดี ในภารกิจที่สอนนักศึกษาพยาบาลที่  ในทุกค�าพูด และทุกกิริยา ทั้งการท�ากับลูกศิษย์ และการท�ากับ
               ขึ้นวอร์ดครั้งแรกในชีวิต ตลอดเวลา ๘ ชั่วโมง ดิฉันจะวิ่งวุ่น  ผู้ป่วย นั่นคือความรับผิดชอบ ในการที่จะอยู่กับนักศึกษา
               ตามลูกศิษย์ ไม่ใช่แค่พยายามสอนลูกศิษย์ให้เก่งขึ้น แต่สอน  รุ่นใหม่ให้เข้าใจนั้นง่ายมากค่ะ ดิฉันมีกติกา ๓ ข้อ คือ
               ให้ดูแลผู้ป่วยของเราให้ปลอดภัยด้วย ดิฉันบอกกับตัวเอง  ข้อหนึ่ง ท�าดีที่สุดทุกครั้ง ให้แน่ใจตัวเองว่า “ถ้ามีฤทธิ์
               เสมอว่า แค่บุญเก่าไม่พอแล้ว ต้องสร้างบุญใหม่ ต้องหา  ก็จะไม่คิดกลับไปแก้ไข สิ่งที่ได้ท�าไปแล้ว” เพราะนั่นคือ
               ศาสตร์การสอนที่จะเปลี่ยนนักศึกษาพยาบาลให้ใฝ่รู้ขึ้น       สุดความสามารถ ของพวกเรา ข้อสอง เมื่อเรียนอยู่กับครู ท�าผิด
               ต้องอึด ต้องสู้ เลิกสงสารตัวเอง แล้วหันกลับว่าดูว่าโลกรุดหน้า  ไม่เป็นไร เพราะเมื่อครูผิด ครูจึงสอนได้ แต่ขออย่าให้ผิด
               ไปขนาดไหน ถ้าอ่อนแอ จะมีพยาบาลที่ดีของแผ่นดินได้  แบบอื่น ขอให้ผิดแบบเดียว คือ ผิดแบบสร้างสรรค์ ครูสอน
               อย่างไร ตลอดเวลา ๑๒๑ ปี ที่คณะพยาบาลศาสตร์  แล้วก็อย่าผิดอีก เพราะเป็นสิ่งที่ไม่ควรผิด และมีเรื่องที่จะต้อง
               มหาวิทยาลัยมหิดล สร้างพยาบาลคุณภาพ สร้างพยาบาล  เรียนรู้อีกมากมาย และข้อที่สาม เป็น commitment ที่คุยกับ
               ของแผ่นดิน ล้วนแล้วแต่เป็ นหน้าที่ของคนที่เป็ นครู  นักศึกษามาตลอด ไม่ว่าหลักสูตรไหน คือ ใช้หนี้ทางการศึกษา
               ศาสตร์ที่ตัวเองใช้เป็นหลักในการที่จะสอนนักศึกษา คือ  ให้กับมหิดล  คืนต้นและดอกให้กับวิชาชีพพยาบาล เพื่อความ
               พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทร  ก้าวหน้าของมหิดลที่จะมีมากกว่าสมัยของครู ทุกวันดิฉัน
               มหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ที่ท่านสอนว่า ผู้สอนจะต้องปฏิบัติ  จะคอยบอก  ลูกศิษย์เสมอว่า ที่คอยเคี่ยวเข็นสั่งสอนพวกเขา
               ตนเป็นแบบอย่าง ให้ผู้เรียนเห็นโดยตลอด ดิฉันจึงเริ่ม  เพราะหวังฝึกให้ลูกศิษย์ดีและเก่งเหนือครู”  Mahidol









                                                                                                    มหิดลสาร ๒๕๖๑
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26