วันที่ 18 กรกฎาคม 2567 สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล โดย ศูนย์ภารตะศึกษา ร่วมกับ Embassy of India, University of Delhi, India และ Organisation for Diaspora Initiatives (ODI), New Delhi ประเทศอินเดีย และ South Asian Studies Programme, National University of Singapore (NUS) ประเทศสิงคโปร์ จัดงานประชุมวิชาการนานาชาติ ในหัวข้อ “Indian Diaspora in Asia” โดยมี รองศาสตราจารย์ ดร.วิชิตา รักธรรม รักษาการแทนอธิการบดีฝ่ายสื่อสารองค์กรและภาพลักษณ์ มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวต้อนรับผู้เข้าร่วมงาน รองศาสตราจารย์ ดร.มรกต ไมยเออร์ ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล เป็นประธานกล่าวเปิดการประชุมฯ รองศาสตราจารย์ ดร.โสภนา ศรีจำปา ประธานศูนย์ภารตะศึกษา สถาวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล พร้อมด้วย Prof. Dr. Ajay Dubey จาก Jawaharlal Nehru University ประเทศอินเดีย และ President for Diaspora Initiatives (ODI), Prof. Dr. Amarjiva Lochan จาก University of Delhi, India และ Assoc. Prof. Dr. Rajesh Rai จาก National University of Singapore (NUS) ประเทศสิงคโปร์ ร่วมกล่าวรายงานวัตถุประสงค์การจัดงาน ณ พิพิธภัณฑ์ดนตรีอุษาคเนย์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ทั้งนี้ มีผู้เข้าร่วมงานทั้งในประเทศและต่างประเทศในภูมิภาคเอเชีย
มีการนำเสนอผลงานวิจัยหลากหลายประเด็นที่เกี่ยวข้องและเชื่อมโยง ดังนี้
- Pre-colonial, Colonial and Postcolonial History and Historiographies of the Indian Diaspora
- Identity and Heterogeneity of the Indian Diaspora
- Voice from Indian Diaspora: Language and Literature, Foodways, Film, The performing Arts/Heritage, Politics and Media
- Emerging Indian Diaspora as A Resource between Home, Host and Global Community: Social, Culture, Political, International and Economic Aspects
- Diasporic Experience in Other Part of the World
การประชุมวิชาการนานาชาติ หัวข้อ “Indian Diaspora in Asia” จัดขึ้นระหว่างวันที่ 18-19 กรกฎาคม 2567 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นพื้นที่สำหรับการนำเสนอผลงานวิจัย แลกเปลี่ยน เรียนรู้ และทราบสถานการณ์ศึกษาวิจัยในประเด็นดังกล่าวที่เป็นปัจจุบันสำหรับนักวิชาการ นักวิจัย นักศึกษาและผู้ที่สนใจจากหลากหลายประเทศ อาทิ ประเทศอินเดีย ประเทศญี่ปุ่น ประเทศมาเลเซีย ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศศรีลังกา และประเทศไทย เพื่อสร้างเครือข่ายทางวิชาการ และหาแนวทางในการสร้างความร่วมมือเพื่อพัฒนาต่อยอดงานวิจัยร่วมกัน อันจะนำไปสู่การสร้างสรรค์ผลงานวิจัยที่มีคุณภาพ เป็นประโยชน์ต่อสังคม และต่อการกำหนดนโยบายของประเทศในประเด็นที่เกี่ยวข้องต่อไป
