ดิฉันได้มีโอกาสจากภาควิชาเวชศาสตร์การธนาคารเลือด มีอาจารย์วิโรจน์ จงกลวัฒนา พาไปทัศนท่องเที่ยวในประเทศจีน และเป็นครั้งแรกในชีวิต สถานที่นั้นเป็นภูเขาที่จะต้องมีการเดินขึ้นเขาเป็นระยะทางสูงและไกลมากผู้คนหนาแน่น จนดิฉันได้ไปพบกับชาวจีนกลุ่มหนึ่งบนเขาสูงสุด มีคนเป็นลม แต่ว่าไม่มีใครในรอบๆ สามารถช่วยเหลือได้ พอดิฉันเห็นชาวจีนมุงกันโดยยังไม่ทราบสาเหตุ จึงรีบเดินเข้าไปเพื่อดูเหตุการณ์ดิฉันพบคนเป็นลม ผู้หญิงอายุประมาณ 60 ปี ในกลุ่มของชาวจีนก็ทำอะไรไม่ถูก มีสามีโอบตัวผู้หญิงคนนั้นไว้หน้าผู้หญิงคนนั้นซีดขาวมาก และมีอาการเกร็งด้วย ดิฉันก็ไม่ได้มีวิชาชีพติดตัวเป็นแค่พนักงานธุรการคนหนึ่ง แต่พอเห็นผู้หญิงคนนั้นแล้วดิฉันก็เข้าช่วยเหลือโดยไม่ได้คิดถึงอะไรเลย เมื่อเข้าไปแล้วได้แต่ทำท่าทาง และภาษากาย (ดิฉันพูดภาษาจีนไม่ได้) “บอกทุกคนให้ช่วยนำตัวผู้หญิงนอนราบกับพื้นแล้วแหวกคในกลุ่มที่มุงออกห่างคนเป็นลมเพื่อให้มีอากาศโปร่ง และให้พี่อีกคนที่ช่วยพัดให้ผู้หญิงคนนั้น ส่วนดิฉันรีบเร่งปลดเสื้อผ้าที่มีหลายชั้นออกเพื่อให้หายใจสะดวกและไม่อึดอัด หายาดมจากชาวจีนในกลุ่มไม่มีใครมียาดมเลย (ส่วนมากชาวจีนแข็งแรง) ดิฉันจึงหายาดมในกระเป๋า (ยาดมไทย) ให้ไปดมและให้สามีจับตัวให้คลายความเกร็งและอาการก็ดีขึ้นตามลำดับจนลุกนั่งได้ (ใช้เวลาประมาณ 10 นาที) และก็มีน้องอีกคนที่เดินตามมาที่หลัง (คนที่เก็บภาพเหตุการณ์) เข้ามาช่วยจับชีพจรให้ว่าปลอดภัย พวกเราถึงวางใจและปล่อยให้กลุ่มชาวจีนดูแลต่อไป

SI คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล